۱۳۹۱ تیر ۳۱, شنبه

آدم باید دونبال آرزو‌هاش بره

۱۰ سال پیش که برادرم موسیقی راک و متال گوش می‌داد من جذب این موسیقی شدم.
تصمیم گرفتم برم گیتار الکتریک یاد بگیرم، اما بخاطر برخی شرایط خانوادگی و شخصی نتونستم.
برای همین اون موقع دونبال رپ رفتم.
رو بورس بود، طرفدار داشت، خاص بود.
یکم که باهاش درگیر شدم دیدم نه، اون جوابی که من می‌خوام رو نمی‌ده.
یعنی به بیراهه کشیده شد موسیقی رپ!
دامبولی شد به قول امروزی‌ها!
گذاشتمش کنار.
دوباره به موسیقی راک و متال علاقه‌مند شدم.
الان بعد از ده سال دارم می‌رم دونبال آرزوم!
گیتار الکتریک.
الان برام سخته که دوباره بخوام برسم به اون مرحله که ده سال پیش می‌خواستم بهش برسم.
به دلایل مختلف
دیگه اون ذوق ده سال قبل و ندارم، اما می‌خوام تمام تلاشم رو بکنم که بهش برسم.
آدم همیشه باید دونبال آرزو‌هاش بره.
حتی اگر خیلی دست نیافتنی باشن
حتی الان پول خرید بند و بساطشم ندارم.
آپلی رو از یکی بگیرم
گیتار و از یکی دیگه
شروع کنم
ادامه بدم
تا ببینم اگر می‌تونم از خیلی چیزای دیگه بزنم تا بتونم چیزی رو که می‌خوام رو بگیرم
امیدوارم موفق شم.
موفق شدن سخته، اما خیلی خیلی خیلی شیرینه.
خیلی شیرینه.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر